PROF. DR MILAN RADOVANOVIĆ NA MEĐUNARODNOM NAUČNOM SIMPOZIJUMU „TRADICIONALNA ESTETSKA KULTURA 11: LEPO I RUŽNO“
U okviru Međunardnog naučnog simpozijuma održanog u petak 18. novembra 2016. godine, na Univerzitetu u Nišu, dr Milan Radovanović, profesor na katedri Fotografije i Kamere Akademije umetnosti u Beogradu, izlagao je rad Semiotika i pojam lepog u umetnosti čiji sažetak vam predstavljamo:
Apstrakt
Umesto tradicionalnog formalističkog shvatanja umetnosti kao zatvorenog strukturalnog poretka od koga se očekuje da proizvede estetski doživljaj lepog, semiotika umetničkom delu pristupa kao znaku koji je u neprekidnoj interpretativnoj interakciji i cirkulaciji sa drugim znakovima kulture i društva.
Doprinos semiotike teoriji umetnosti jeste saznanje da umetničko delo nikada nije završen i statičan znakovni sistem, zbog čega se ne može se govoriti o njegovom zauvek datom, jedinstvenom i konačnom značenju. Delo je poput simptoma, ono predstavlja samo trag označavanja koji otkriva znakove u relaciji sa drugim znakovnim sistemima. Razumevanje jednog značenja, uvek sa sobom nosi tragove i drugih.
Za razliku od semiotike, u okviru koje se primarno istražuju procesi proizvodnje značenja umetničkog dela i uslovi njegove recepcije, formalistička teorija je svoj fokus istraživanja usmerila na strukturalnost umetničkog dela, u pokušaju određivanja lepote kao njegove imanentne estetske vrednosti, zanemarujući pri tom u najvećoj mogućoj meri njegovu tekstualnost.
Zato smatramo da pojam lepog nije dovoljno razmatrati u domenu unutrašnjih esencijalnih svojstava umetničkog dela koja su dostupna čulnoj percepciji, već je neophodno uzeti u obzir i kompleksna relaciona svojstva koja pripadaju kontekstima u kojima su umetnička dela stvorena, prezentovana, interpretirana, i naposletku, kontemplirana.
